:

Ο καιρός στην Σύρο είναι:

°C

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Η Αρχόντισσα των Κυκλάδων δεν θα μπορούσε παρά να ξεχωρίσει για την πραγματικά εντυπωσιακή αρχιτεκτονική της κουλτούρα που προκαθόρισε την απαράμιλλη άνθιση του Κυκλαδικού πολιτισμού. Τα πρώτα σημάδια αρχιτεκτονικής προόδου εμφανίστηκαν κατά την περίοδο 1821-1835 από τους πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στο νησί μεταφέροντας βασικά αρχιτεκτονικά στοιχεία με δυτικά και ανατολικά χαρακτηριστικά από τους διάφορους τόπους προέλευσης, αλλά και στοιχεία από τον κλασικισμό.

Ο κλασικισμός χαρακτηρίζεται από διώροφα σπίτια με ανώγειο και κατώγειο, πέτρινους σοβατισμένους τοίχους, ξύλινα πατώματα, στέγες, κεραμίδια, ξύλινα γείσα, εξώστες, ανοιχτές βεράντες, αυλές και εξωτερικές σκάλες που συνδέουν τους δύο ορόφους.

Παράλληλα με τον κλασικισμό οι Βενετοί και Γενουάτες εγκαθιστούν στο νησί έναν ακόμη τύπο αστικής οικοδομής εμπνευσμένο από την Ιταλική αναγέννηση. Τα κτίρια γίνονται πολυώροφα με στέγες από κεραμίδια και μεγάλα συμμετρικά ανοίγματα.

Σιγά σιγά η Ερμούπολη υιοθετεί εξολοκλήρου τον ευρωπαϊκό κλασικισμό, ενώ οι προσφυγικές επιρροές διατηρούνται μόνο στις λαϊκές γειτονιές.

Το 1837 ο Wilhelm von Weiler εφαρμόζει το πρώτο ρυμοτομικό σχέδιο και θεμελιώνει τη μνημειακή νεοκλασική αρχιτεκτονική της Ερμούπολης που αποτελεί σύμβολο κύρους για το νησί.

Κατά την περίοδο μεταξύ 1840-1860, μεγάλοι αρχιτέκτονες από την Ελλάδα, την Ιταλία και τη Γερμανία ενστερνίζονται μαζί με το ρεύμα του κλασικισμού και τον ρομαντισμό και επινοούν μια νέα αρχιτεκτονική δομή γνωστή και ως Νεοκλασική Αρχιτεκτονική της Ερμούπολης. Τη νέα αρχιτεκτονική αυτή δομή που ακολουθεί τη ρυμοτομική γραμμή χαρακτηρίζουν οι διώροφες ή τριώροφες αμιγείς κατοικίες και οι κατοικίες που φιλοξενούν καταστήματα ή αποθήκες στο ισόγειο καλύπτοντας όλο το εμβαδόν του οικοπέδου. Τα κτίρια είναι λιθόκτιστα με ξύλινα πατώματα, ενώ η στήριξη γίνεται με καμάρες. Ακολουθούνται δύο τύποι τοιχοδομίας, η αρμολογημένη και η λαξευτή είτε χωριστά, είτε σε συνδυασμό, ενώ το μάρμαρο αρχίζει να εμφανίζεται ως επενδυτικό στοιχείο, ως χώρισμα των ορόφων, ως στηθαίο ή στεφάνωμα. Οι τύποι κτιρίων διαφέρουν ανάλογα με το οικόπεδο, τις υψομετρικές διαστάσεις και την οικονομική κατάσταση των ιδιοκτητών η οποία καθορίζει την εξωτερική διακόσμηση με εντυπωσιακές ή μη προσθήκες και παρεμβάσεις.

Από τα μέσα του 19ου αιώνα κάνει την εμφάνισή της η νεοκλασική αρχιτεκτονική της Αθήνας την οποία χαρακτηρίζουν οι σοβατισμένες επιφάνειες, οι εντυπωσιακές όψεις με μάρμαρο, τα πήλινα κολονάκια και αγάλματα καθώς και τα ξύλινα κουφώματα γαλλικού τύπου, αλλά και η χρήση του σιδήρου που υιοθετείτε γύρω στο 1880. Για τα επόμενα χρόνια η οικοδομική δραστηριότητα είναι ιδιαιτέρως περιορισμένη, ενώ από το 1976 όλες οι οικοδομές χτίζονται με βάση το ρυμοτομικό σχέδιο Ερμούπολης.